Mijn kind neemt het leren niet serieus

School vraagt soms veel van kinderen. Ze moeten werkstukken maken, woordjes leren, huiswerk maken. Dit geldt helemaal voor alle kinderen die voor hun examen zitten. Zij moeten in deze periode serieus aan de bak.
 
Maar doen ze dat ook?
 
Veel pubers nemen het leren niet zo serieus. 

Als ouder is het om gek van te worden.
Zit je met een kind die, als hij of zij zich een beetje zou inspannen, met mooie cijfers door school kan lopen, doen ze niets en halen daardoor slechtere cijfers.
Vooral voor ouders is het op eieren lopen omdat opmerkingen op zijn minst niet worden gewaardeerd en de verwijten snel door de lucht vliegen.
In deze periode ontstaat er vaak ruzie tussen ouder en kind terwijl een goede verbinding tussen ouder en kind zo belangrijk is.
 
Hoe komt het nu dat zij niet tot leren komen? 

1. Ze vinden het niet interessant en daar staat tegenover leuke afleiding dat wel boeiend is.
2. Ze kunnen zich niet voldoende concentreren. 
3.. Ze weten niet hoe ze het leren moeten aanpakken
4. Ze vinden de lesstof heel lastig. 
5. Ze zien er als een berg tegenop. 
6. Ze zijn bang om te falen.
 
Het is belangrijk om te achterhalen wat nu de oorzaak is van het niet leren zodat je daarop kan handelen. 
En dit is niet zo makkelijk. 

Want wat zie je?
 
Je kind hangt maar wat op de bank in plaats van te leren of zit de hele dag op zijn mobiel of achter de computer spelltjes te doen.
Ze lijken zich totaal niet druk te maken over het komende examen.
En jij als ouder destemeer. Je ziet de bui al hangen. Zakken voor het examen of blijven zitten. Geen goed diploma, geen goede baan. Hoe moet dit verder met je kind. 

En ja dan word je wel eens behoorlijk boos op je kind. 
Alleen werkt dit in veel gevallen averechts.
Maar wat werkt dan wel?

Wat zit er onder het oppervlak?

Aan de buitenkant is onverschillig gedrag te zien maar wat ziet er onder deze buitenkant. Welke gevoelens, behoeften en overtuigingen spelen een rol.
 
Je puberende kind verwoordt dit niet zelf. Het is er zich in veel gevallen ook onvoldoende van bewust. Als ouder is het de taak om je kind te helpen zich dat wel bewust te worden door de juiste vragen te stellen. 

Voordat je in gesprek gaat met je kind, vraag je dan eens af waarom jij ook al weer zoveel van je kind houdt. Maak er eens een beeld van. Vervolgens probeer je met dit beeld voor ogen, in contact te komen met je kind. Toon eens interesse in wat je kind aan het doen is. Zit het voor de tv ga er dan naast zitten en kijk even mee. 

Verwacht niet direct wonderen maar als je volhoudt, je kind tegemoet komt met een lach, ook al zit het te niksen, heb je meer kans om tot een gesprek te komen.
Dan kan je proberen er achter te komen wat zich allemaal in het hoofd van je kind afspeelt. En dat is vaak veel meer dan je kan vermoeden.