Loslaten
Loslaten is vaak veel moeilijker dan we denken.
Ongemerkt proberen we toch te blijven zorgen,
ook als dat al lang niet meer nodig is.
Sinds kort woont mijn dochter zelfstandig. Zij is nu 23 jaar dus een hele mooie leeftijd om op jezelf te gaan wonen. Dit lijkt heel gewoon maar dat was het niet.
Op 2-jarige leeftijd werden wij namelijk geconfronteerd met de boodschap dat onze dochter leukemie bleek te hebben. Een zware tijd voor zowel haar als voor ons brak toen aan.
Gelukkig heeft ze het allemaal goed doorstaan en is zij er bovenop gekomen. Helemaal genezen.
Je komt er echter nooit helemaal van af. Om de zoveel jaar moet zij toch nog weer even onder controle en worden wij en zij er weer mee geconfronteerd.
Ik vind dat niet erg, eerder geruststellend.
Als je kind zoiets meemaakt, heeft zij op dat moment meer zorg en ondersteuning nodig van ouders. Gelukkig kon ik en mijn man dat bieden. Toen zij eenmaal was genezen had zij dit minder nodig. Toch bleef ik mijzelf erop betrappen dat het mij net wat meer moeite kostte om haar los te laten. Terwijl ik weet dat dit voor haar eigen ontwikkeling wel het beste is.
Afgelopen week onderging ik weer eens een mooi lesje in loslaten.
Mijn dochter gaat iedere ochtend op de fiets naar haar werk. De bus komt daar niet. Het is niet heel ver, makkelijk te doen. Toen zij nog thuis woonde bracht ik haar nog wel eens weg als het heel slecht weer was. Nu gaat dat wat minder makkelijk omdat ik dan eerst naar haar huis moet rijden.
Het was afgelopen week slecht weer. Veel regen en wind. En uiteraard denk ik dan aan mijn dochter die door dit weer naar haar werk moet fietsen.
Toen dacht ik eraan dat het beter was om het los te laten en probeerde ik er verder niet meer aan te denken.
Uiteraard appte ik om 10:00uur toch nog even naar haar met de vraag of zij droog was overgekomen en of het haar was gelukt om tegen de wind op te fietsen.
En wat kreeg ik als antwoord:
"Ja hoor mam gelukt en het was wel lekker om zo tegen de wind op te fietsen.
Weer wat geleerd.
En hoe is dat voor jou?
Vind jij het makkelijk om los te laten of heb je daar ook nog wel eens moeite mee?
Huiswerk maken voor de kinderen is zo'n makkelijke valkuil waar ouders nog wel eens instappen. Leerkrachten helpen daar ook nog wel eens een handje met mee door ouders op gesprek te vragen als kinderen hun huiswerk niet leren of maken.
Wiens verantwoordelijkheid is het eigenlijk, het huiswerk?
En wat leren kinderen ervan als ouders het gaan overnemen?
Krijgen kinderen meer zelfvertrouwen als wij alles van hen overnemen.
Het antwoord is nee.
Zelfvertrouwen kan alleen maar groeien als je zelf taken uitvoert. Als je het zelf hebt gedaan kan je voldaan voelen, mogelijk trots.
Mijn dochter voelde zich in ieder geval trots en sterk dat zij de wind goed had doorstaan. Dat gevoel had ik haar ontnomen als ik voor haar had gereden.
Faalangst Blog
