Als je kind te maken heeft met angsten, dan willen we onze kinderen, het liefst zo snel mogelijk,  gerust proberen te stellen. We zeggen: “Natuurlijk wel! En hopen dat het daarmee afgedaan is. Je wilt je kind niet verdrietig, angstig of boos zien.

Je kind is echter niet in gevaar als het zegt:

⚡Er is niemand met wie ik morgen in de kantine kan zitten.

⚡Ik ga nooit een rol in het schooltoneelstuk krijgen.

⚡Het gaat me nooit lukken om aangenomen te worden op de universiteit.

Je kind hoeft dus ook niet beschermd te worden.

Het moet bewust gemaakt worden dat het met deze gedachten zichzelf niet helpt.

En daarna is het belangrijk dat jij vertrouwen uitstraalt dat je kind dit aankan.

Waarom werkt geruststelling eigenlijk niet, vooral niet als respons op irrationele zorgen? Omdat het probleem, hoe futiel het ook mag lijken, daarmee niet serieus wordt genomen en je kind het gevoel kan hebben dat de zorgen worden weggewoven.

Dit werkt niet!

Maar wat dan wel?

Veel ouders geven aan van alles al geprobeerd te hebben zoals:

1.     Ik heb mijn kind heel veel complimenten gegeven

2.     Ik heb heel veel goede tips gegeven

3.     Ik heb aangegeven dat ik bereid ben om te helpen met het huiswerk

4.     Ik probeer mijn kind gerust te stellen.

En dit alles werkt niet of niet voldoende. Hoe komt dit toch?

Veel ouders lopen met deze vraag rond. Ze voelen zich machteloos.

Dit leer je in deze gratis Workshop.

🤷Wat is het verschil tussen reëel angst en irrationele angsten.

🤷Wat zeggen we beter wel en beter niet.

🤷Hoe kunnen we bemoedigend zijn?